Ευαγγέλιο Κυριακής ΙΣΤ' Λουκά .
Τελώνου καί Φαρισαίου, Λουκ. ιη΄ 10-14
Eἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.
ΑΠΟΔΟΣΗ
Είπεν ο Κύριος αυτή την παραβολή. Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο Ναό για να προσευχηθούν ο ένας ήταν Φαρισαΐος και ο άλλος ήταν τελώνης. Ο Φαρισαΐος στάθηκε και προσευχόταν στον εαυτό του με αυτά τα λόγια: «Θεέ μου, σε ευχαριστώ, γιατί εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους, πού είναι κλέφτες, άδικοι, άτιμοι ή και σαν αυτόν τον τελώνη, νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα, δίνω το ένα δέκατο απ' όλα τα εισοδήματα μου». Και ο τελώνης στεκόταν από μακριά και δεν ήθελε ούτε τα μάτια του να σηκώσει στον ουρανό, μόνο χτυπούσε στο στήθος του και έλεγε: «Θεέ μου, συγχώρεσε με τον αμαρτωλό». Σας λέγω πώς αυτός κατέβηκε στο σπίτι του συγχωρεμένος παρά ο άλλος. Γιατί όποιος υπερηφανεύεται θα ταπεινωθεί, ενώ όποιος ταπεινώνεται θα ανυψωθεί.
***
Από την προς Τιμόθεον Β΄ Επιστολή του Αποστόλου Παύλου
Κεφ. 3, χωρία 10 έως 15
Συμβουλαὶ πρὸς τὸν Τιμόθεον
10 Τέκνον Τιμόθεε, σὺ δὲ παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ, 11 τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν, οἷά μοι ἐγένοντο ἐν ᾿Αντιοχείᾳ, ἐν ᾿Ικονίῳ, ἐν Λύστροις, οἵους διωγμοὺς ὑπήνεγκα! καὶ ἐκ πάντων με ἐρρύσατο ὁ Κύριος. 12 καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ διωχθήσονται· 13 πονηροὶ δέ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι. 14 σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμαθες, 15 καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ.
ΑΠΟΔΟΣΗ
Παιδί μου, Τιμόθεε, ξέρεις από κοντά τη διδασκαλία μου, τη διαγωγή μου, την πρόθεση μου, την πίστη μου, τη μακροθυμία μου, την αγάπη μου, την υπομονή μου, τους διωγμούς μου, τα παθήματά μου, σαν εκείνα πού έπαθα στην Αντιόχεια, στο Ικόνιο, στα Λύστρα.
Τί διωγμούς υπέφερα. Κι απ' όλους με εγλύτωσε ο Κύριος. Μα και όλοι πού θέλουν να ζουν με ευσέβεια, σύμφωνα με τις εντολές του Ιησού Χρίστου, θα διωχθούν, ενώ άνθρωποι πονηροί και απατεώνες θα προκόψουν στο χειρότερο ξεγελώντας τους άλλους και ξεγελώντας τον εαυτό τους.
Όμως εσύ να μένεις αμετακίνητος σ' εκείνα πού έμαθες και για τα όποια βεβαιώθηκες από την πείρα σου πώς είναι αληθινά, γνωρίζοντας καλά από ποιόν τα έμαθες και ότι από μικρό παιδί ξέρεις τα ιερά γράμματα, εκείνα πού μπορούν να σε κάνουν σοφό για να σωθείς, με την πίστη σου στον Ιησού Χριστό. Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη για να διδάσκει, για να ελέγχει, για να διορθώνει, για να παιδαγωγεί στην αρετή, ώστε να μη λείπει τίποτε από τον άνθρωπο του θεού και να είναι καταρτισμένος για κάθε καλό έργο.
***
Μετάνοια σημαίνει ανανέωσις του βαπτίσματος , οριστική αποχή απο την αμαρτία , βαθειά συντριβή και ταπείνωση , έργα αρετής , διαρκείς αυτοκατάκριση , κάψιμο των αμαρτιών με αδιάλειπτη προσευχή . Όλα αυτά αποτελούν την αληθινή μετάνοια . Είναι όμως γνωρίσματα της δικής σου μετάνοιας ? - Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ .
