Ευαγγέλιο Κυριακής Αγίων Πάντων - Α' Ματθαίου .

2018-07-29

                          Ματθ.  ι 32-33 , 37-38 , ιθ 27-30 .

   Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς· Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν [τοῖς] οὐρανοῖς· ὅστις δ᾽ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν [τοῖς] οὐρανοῖς. ῾Ο φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ, οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος. Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ· ᾽Ιδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; Ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους, κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ ᾽Ισραήλ. Καὶ πᾶς ὅστις ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι, ἔσχατοι· καὶ ἔσχατοι, πρῶτοι.



                                                                   ΑΠΟΔΟΣΗ

 Και όταν ήλθε στην απέναντι όχθη, στη χώρα των Γεργεσηνών, τον προϋπάντησαν δυο δαιμονισμένοι, πού έβγαιναν από τα μνημεία περάσει από εκείνο το δρόμο.

Και φώναξαν: Τι έχεις μαζί μας Ιησού Υιέ του Θεού; Ήλθες εδώ για να μας βασανίσεις πριν από την ώρα μας; Μακριά δε απ' αυτούς ήταν μια μεγάλη αγέλη από χοίρους, πού έβοσκαν. Και οι δαίμονες τον παρακαλούσαν και έλεγαν: Αν μας διώξεις άφησε μας να πάμε στην αγέλη των χοίρων. Και αυτός τους είπε. Πηγαίνετε. Αυτοί δε βγήκαν και μπήκαν στην αγέλη των χοίρων.

Και ολόκληρη η αγέλη κατακρημνίστηκε στη θάλασσα και χάθηκε στα νερά. Οι δε βοσκοί έφυγαν και όταν ήλθαν στην πόλη, τους είπαν όλα για τους δαιμονισμένους.

Και όλη η πόλη βγήκε, σε συνάντηση με τον Ιησού και όταν τον είδαν, τον παρακάλεσαν να φύγει από τα σύνορα τους.

Και ο Κύριος μπήκε σε πλοιάριο, πέρασε τη λίμνη Γενησαρέτ και ήλθε στη δική του πόλη (Καπερναούμ).Είπεν ο Κύριος στους μαθητές Του. Όποιος με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους θα ομολογήσω κι εγώ γι' αυτόν μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου. Όποιος με αρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον αρνηθώ κι εγώ μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου. Εκείνος πού αγαπάει περισσότερο από μένα τον πατέρα ή τη μητέρα του, δεν είναι άξιος για μένα· και εκείνος πού αγαπάει περισσότερο από μένα τον γιο ή τη θυγατέρα του δεν είναι άξιος για μένα. Και οποίος δεν σηκώνει τον σταυρό του και δεν ακολουθεί οπίσω μου, δεν είναι άξιος για μένα. Τότε αποκρίθηκε ο Πέτρος και του λέγει: Να, εμείς τα αφήσαμε όλα και σε ακολουθήσαμε. Ποια τάχα θα είναι η απολαβή μας; Και ο Ιησούς του είπε: Σας βεβαιώνω πώς εσείς, πού με ακολουθήσατε, όταν ο υιός του ανθρώπου θα καθίσει στον θρόνο της δόξης του, τότε θα καθίσετε και σεις σε δώδεκα θρόνους κρίνοντες τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Και καθένας πού άφησε σπίτια ή αδελφούς ή αδελφές ή πατέρα ή μητέρα ή παιδιά ή γυναίκα ή χωράφια για το όνομα μου, θα πάρει εκατονταπλάσια και θα κληρονομήσει την αιώνιο ζωή. Πολλοί δε πού είναι πρώτοι θα βρεθούν τελευταίοι και πολλοί πού θα είναι τελευταίοι θα βρεθούν πρώτοι.


                                                                                           ***

                          Από την προς Εβραίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου,

                                                Κεφάλαιο 11, χωρία 33 έως 40

                                                  και Κεφάλαιο 12, χωρίο 2

  ΙΑ΄\ 33 ᾿Αδελφοί, οι Άγιοι Πάντες οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, 34 ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· 35 ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τούς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· 36 ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· 37 ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, 38 ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. 39 Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, 40 τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.

ΙΒ΄\ 2 Αφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν ᾿Ιησοῦν, ὃς ἀντὶ τῆς προκειμένης αὐτῷ χαρᾶς ὑπέμεινε σταυρόν, αἰσχύνης καταφρονήσας, ἐν δεξιᾷ τε τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ κεκάθικεν.

.

                                                                           ΑΠΟΔΟΣΗ

  Με την πίστη κατατρόπωσαν βασίλεια, επέβαλαν το δίκαιο, πέτυχαν την πραγματοποίηση των υποσχέσεων του Θεού, έφραξαν στόματα λεόντων, έσβησαν τη δύναμη της φωτιάς, διέφυγαν τη σφαγή, έγιναν από αδύνατοι ισχυροί, αναδείχτηκαν ήρωες στον πόλεμο, έτρεψαν σε φυγή εχθρικά στρατεύματα, γυναίκες ξαναπήραν πίσω στη ζωή τους ανθρώπους τους, κι άλλοι βασανίστηκαν ως το θάνατο, χωρίς να δεχτούν την απελευθέρωσή τους, γιατί πίστευαν ότι μπορούσαν να αναστηθούν σε μια καλύτερη ζωή. Άλλοι δοκίμασαν εξευτελισμούς και μαστιγώσεις, ακόμη και δεσμά και φυλακίσεις. Λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, πέρασαν δοκιμασίες, θανατώθηκαν με μαχαίρι, περιπλανήθηκαν ντυμένοι με προβιές και κατσικίσια δέρματα, έζησαν σε στερήσεις, υπέφεραν καταπιέσεις, θλίψεις και κακουχίες - κόσμος δεν ήταν άξιος να έχει τέτοιους ανθρώπους - πλανήθηκαν σε ερημιές και βουνά, σε σπηλιές και σε τρύπες της γης. Όλοι οι παραπάνω, παρά την καλή μαρτυρία της πίστης του, δεν πήραν ότι τους υποσχέθηκε ο Θεός, ο οποίος είχε προβλέψει κάτι καλύτερο για μας, έτσι ώστε να μη φθάσουν εκείνοι στην τελειότητα χωρίς εμάς. Ας έχουμε τα μάτια μας προσηλωμένα στον Ιησού, που μας έδωσε την πίστη, την οποία και τελειοποιεί. Αυτόν που, αντί για τη χαρά που θα μπορούσε να έχει, υπέμεινε το σταυρικό θάνατο περιφρονώντας την ατίμωση, και κάθισε στα δεξιά του θρόνου του Θεού.

                                                                                      ***



       '' Ο βυθός των  δογμάτων είναι βαθύς , ο δε νούς του ησυχαστή βουτά όχι χωρίς κίνδυνο σ' αυτά . Δεν είναι ασφαλές να κολυμπά κανείς με ρούχα , όπως και ν' αγγίζει τη θεολογία κάποιος που έχει πάθη . ''  Λόγος περί ησυχίας - Αγίου Ιωάννου του Σινα'ί'του , 27 - 9 .